Kawa jest powszechnie znanym i lubianym napojem. Pojawiła się w Europie w XVI wieku ale znana ludziom była już w I tysiącleciu p.n.e. Nie znali jej oni jednak pod postacią aktualnie znaną nam. Owoce kawowca były gotowane i jedzone z masłem i solą. Kawa w znanej po dziś dzień formie została odkryta w XIII lub XIV wieku przez arabskich kupców którzy dostarczyli ją do Jemenu. Właśnie tam miała być opracowana forma przygotowania nasion kawowca, metoda palenia i parzenia kawy. Pierwszym Europejczykiem który opisał kawę był niemiecki podróżnik Leonhard Rauwolf podczas swojej podróży na bliskim wschodzie. Jego notatki i pierwsze wrażenie na temat tegoż to napoju:
„Bardzo dobry napój zwany przez nich „Chaube”, który jest niemal tak czarny jak inkaust i bardzo dobry na dolegliwości, szczególnie żołądkowe. Spożywają go oni o poranku, w otwartych miejscach, przed wszystkimi i bez najmniejszej oznaki strachu czy ostrożności. Napój popijają małymi łyczkami, tak ciepły jak to tylko możliwe, z glinianych i porcelanowych kubków.”
Historia kawy w Polsce
W Polsce natomiast kawa pojawiła się w XVII wieku. Pisał o niej poeta Jan Andrzej Morsztyn który nie wypowiedział się o niej zbyt przychylnie. Czytamy „Napój tak brzydka trucizna i jady, co żadnej śliny nie puszcza przez zęby” Niestety niesmak ciągnął się za kawą w Polsce bardzo długo, bo dopiero w XVII wieku stała się bardziej popularnym trunkiem. Gdańsk jest pierwszym miastem w którym rozpowszechniło się picie kawy. Można było ja kupić w pierwszych kawiarniach, tzw. kafehausach. Początkowo trafiła do podręczników medycyny uznawana za specyfik na schorzenia układu pokarmowego. Z początku kawa była produktem luksusowym ale już w XVIII wieku stawała się coraz to bardziej łatwo dostępnym towarem.
W wieku XIX proces parzenia kawy doczekał się nawet własnego zawodu. Szlachta zatrudniała służbę, tzw. kawierkę, do której obowiązków należało parzenie kawy dla szlachciców. Kawę podawano rano do łóżka dla przebudzenia. Była także nieodłącznym elementem podwieczorków.
Pierwszą kawę paloną zaoferował Tadeusz Tarasiewicz w roku 1882, którą wypalał we własnej palarni. Do tamtej pory kawę kupowano surową i palono samodzielnie, w dziwnie skonstruowanych maszynkach które można było znaleźć w domach tylko tej zamożnej części społeczeństwa. Jak można się domyśleć samodzielnie palona kawa nie była dobrym rozwiązaniem więc częściej wybierano wyjście do kawiarni niż samodzielne przyrządzenie napoju.
Niestety, podczas II wojny światowej powróciły domowe sposoby przyrządzania kawy a z czasem dostępność tego produktu malała. Niedobór kawy ciągnął się przez te lata, nie kończąc się nawet w PRL-u. Dopiero w roku 1964 kawa zaczęła wracać do codziennego życia Polaków. Rynek kawowy zaczął się rozrastać a kawa zaczęła przyjmować co i rusz nowe oblicza. Dzisiaj znamy setki rodzajów ziaren i tysiące metod podawania kawy, metody parzenia czy palenia kawy.